บทที่ 305 ตัวจริงของหยางซวงอวี่ (๔)

สตรีค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาไอเย็นพัดมากระทบผิวกาย กระทั่งเมื่อได้เห็นสรรพสิ่งรายรอบร่างของตนเองก็ถูกใครคนหนึ่งอุ้มขึ้นมาในอ้อมแขนท่ามกลางความมืดมิด มีเพียงแสงจันทร์ที่สาดแสงส่องลงมาเผยให้นางเห็นใบหน้าของบุรุษที่อุ้มนางอยู่อย่างเต็มสองตา

นางจำเขาได้ดีว่าเขาเป็นใคร

เขาคือรัชทายาทหลี่หยาง!

“อู๋ตานเหม่ย!” หล...